وب سایت ها چه نوع داده هایی را درباره شما جمع آوری می کنند؟

هنگامی که وب برای اولین بار در اواسط دهه 90(mid 90s) به جریان اصلی تبدیل شد ، یکی از ویژگی های کلیدی آن ناشناس بودن بود. هیچ کس از نام واقعی خود استفاده نکرد و شما می توانید زندگی دوم را به صورت آنلاین(life online) با سرعت 33 کیلوبیت در ثانیه داشته باشید.

وب امروز بسیار متفاوت است. نه تنها فشار زیادی برای بی‌نام کردن افراد وجود دارد، وب‌سایت‌هایی که روزانه بازدید می‌کنید می‌توانند انواع اطلاعات را درباره شما ثبت و ضبط کنند. چه نوع اطلاعاتی؟ بخوانید تا متوجه شوید.

آدرس IP شما(Your IP Address)

این رایج ترین نوع اطلاعاتی است که یک وب سایت ثبت می کند. آدرس IP یا پروتکل اینترنت(Internet Protocol) شما عددی است که نشان دهنده محل قرارگیری شما در اینترنت است.

این اساساً همان آدرس دنیای واقعی است. اگر کسی بخواهد برای شما نامه بفرستد، آدرس شما را روی آن می نویسد. هنگامی که آن را دریافت کردید، آدرس بازگشت(return address) آنها در پشت خواهد بود. بنابراین می دانید که از کجا آمده است.

اگر «حروف» را با « بسته اینترنتی(internet packet) » جایگزین کنید، اساساً می‌دانید که یک آدرس IP(IP address) چگونه کار می‌کند. مشکل این است که یک وب سایت در واقع می تواند اطلاعات خصوصی زیادی در مورد شما فقط از آدرس IP(IP address) شما بدست آورد.

آنها کم و بیش می دانند که از کجا مرور می کنید و از کدام ISP استفاده می کنید. با کمی کارآگاهی بیشتر (و شاید یک حکم قانونی) یک آدرس IP(IP address) می تواند مستقیماً شخصی را به درب منزل شما برساند.

به همین دلیل است که این روزها بسیاری از مردم از VPN(VPNs) (شبکه های خصوصی مجازی) استفاده می کنند. VPN به عنوان یک واسطه عمل می کند، بنابراین فقط آدرس IP(IP address) آنها برای سایتی که بازدید می کنید قابل مشاهده است.

جزئیات سخت افزار و نرم افزار(Hardware & Software Details)

مرورگرهای وب(Web) انواع اطلاعات را به وب سایتی که آن را درخواست می کند گزارش می دهند. این شامل انبوهی از اطلاعات در مورد رایانه ای است که استفاده می کنید.

این سایت سیستم عامل(operating system) ، پردازنده، GPU و موارد دیگر شما را می شناسد. این ممکن است بی گناه به نظر برسد، اما می تواند برای ردیابی یا شناسایی یک ماشین خاص استفاده شود.

یکی از راه‌های دور زدن این موضوع، مرور از داخل یک ماشین مجازی است که اطلاعات عمومی سیستم را(system information) در اختیار وب‌سایت قرار می‌دهد.

کوکی های شخص اول و سوم(1st & 3rd Party Cookies)

کوکی فایل کوچکی است که سایت روی رایانه شما می گذارد تا مواردی مانند تنظیمات برگزیده سایت شما را ثبت کند. بنابراین دفعه بعد که بازدید می کنید، از قبل چیزهایی در مورد شما می داند.

فناوری کوکی(Cookie technology) به خودی خود چیز بدی نیست. برای مثال، کوکی‌های جلسه زمانی که مرورگر را می‌بندید، خود را حذف می‌کنند. (Session)همچنین کوکی‌های دائمی شخص اول را دریافت می‌کنید، این کوکی‌هایی هستند که توسط سایت برای استفاده خود در دستگاه شما ذخیره می‌شوند.

کوکی ردیابی یک کوکی(tracking cookie) دائمی و شخص ثالث است که توسط سایت‌هایی غیر از سایت‌هایی که آنها را ایجاد کرده‌اند خوانده می‌شود. آن کوکی اطلاعات مربوط به فعالیت های وب شما را جمع آوری می کند و سپس آن اطلاعات می تواند به سازنده کوکی برگردد.

قوانین مربوط به نحوه و زمان استفاده از کوکی ها در سال های اخیر سخت تر شده است. یعنی(Which) تقریباً هر سایتی در لحظه ای که برای اولین بار از آن بازدید می کنید، خط مشی کوکی خود را ظاهر می کند. (cookie policy)اگر با این سیاست مخالف باشید، هیچ کوکی روی دستگاه شما ذخیره نخواهد شد.

با این حال، هیچ چیزی مانع از این نمی شود که یک سایت سرکش(rogue site) بدون اطلاع شما، دستگاه شما را با کوکی های ردیابی کند. خوشبختانه شما می توانید از تنظیمات حریم خصوصی مرورگر خود برای مسدود کردن و حذف کوکی ها به دلخواه استفاده کنید.

ردیاب های نامرئی(Invisible Trackers)

کوکی‌ها شاید نمونه‌ای از ردیاب‌های نامرئی باشند، اما به عنوان یک دسته بزرگ‌تر، ردیاب‌های نامرئی شامل برنامه‌های وب و سایت‌های خارجی تعبیه‌شده در یک سایت قانونی نیز می‌شوند.

سایت های خبری اصلی و سایر صفحات وب محبوب اغلب دارای محتوای تبلیغاتی در پایین مقاله هستند که شامل نوعی ردیابی است. گوگل(Google) نیز این کار را انجام می دهد. به همین دلیل است که وقتی محصول خاصی را در گوگل(Google) جستجو می کنید، تبلیغات آن را در هر سایت دیگری که دارای Google Adsense است می بینید .

خوشبختانه موتورهای جستجوی متمرکز بر حریم خصوصی مانند DuckDuckGo وجود دارند که به صراحت شما را ردیابی نمی کنند.

مرورگرهای مدرن اکنون از ویژگی معروف به «ردیابی نشدن» نیز پشتیبانی می‌کنند، که به سایت می‌گوید باید فناوری ردیابی خود را هنگام بازدید خاموش کند. با این حال، این یک توافقنامه داوطلبانه است، بنابراین سایت در صورت تمایل می تواند آن را نادیده بگیرد.

موثرترین ابزار در مبارزه با ردیاب های نامرئی، EFF's Privacy Badger است.

تکمیل خودکار داده ها(Autofill Data)

احتمالاً متوجه شده اید که وقتی باید جزئیات حمل و نقل را در سایت جدیدی که قبلاً هرگز بازدید نکرده اید را تکمیل کنید، مرورگر شما به طور خودکار جزئیاتی مانند نام و آدرس(name and address) شما را پر می کند . این یک ویژگی راحت است، اما همچنین یک کابوس حفظ حریم خصوصی(privacy nightmare) است.

سایت‌های بی‌وجدان می‌توانند برای دریافت آن اطلاعات در ثانیه‌ای که به صورت خودکار تکمیل می‌شوند، کدگذاری شوند. این بدان معناست که سایت اکنون بدون اطلاع شما اطلاعات کامل شما را ثبت کرده است. همانطور که می توانید تصور کنید داشتن اطلاعاتی مانند آدرس، نام کامل یا شماره تامین(security number) اجتماعی می تواند برای ایجاد ویرانی در دستان اشتباه استفاده شود.

بهتر است فقط تکمیل خودکار را در تنظیمات مرورگر خود غیرفعال کنید.

سایر حساب‌هایی که با آنها وارد شده‌اید(Other Accounts You’re Logged In To)

هنگامی که از یک سایت بازدید می کنید، می تواند تشخیص دهد که در حال حاضر به چه حساب های دیگری وارد شده اید و از طریق ردپایی که روی دستگاه شما به جا می گذارند، وارد شده اید. این در واقع اطلاعات بسیار ارزشمندی است، زیرا همراه با یک آدرس ایمیل(email address) شناخته شده به هکرها می گوید که کدام حساب های دیگر را دارید.

بنابراین اگر یکی از آن حساب‌ها بخشی از نقض اطلاعات(data breach) بوده و رمز عبور شما کشف شده باشد، ممکن است دچار مشکل شوید. بسیاری از افراد از رمزهای عبور یکسان یا مشابه در سراسر حساب ها استفاده می کنند، بنابراین این امر باعث می شود هکرها به راحتی امنیت شما را نقض کنند.

بهترین کار در اینجا استفاده از رمزهای عبور قوی و منحصر به فرد برای هر حساب است. یک مدیر رمز عبور(password manager) خوب که آن رمزهای عبور تصادفی را تولید می کند بسیار توصیه می شود.

سیاهههای ورودی دقیق(Detailed Input Logs)

این امکان وجود دارد که وب‌سایت‌ها به گونه‌ای کدگذاری شوند که هر ضربه زدن به کلید و هر حرکت موس(mouse movement) شما با جزئیات ثبت شود. توانایی ردیابی وب سایت ها در این زمینه بسیار گسترده است.

یک مقاله تحقیقاتی با جزئیات « اسکریپت‌های پخش مجدد جلسه(session replay scripts) » نشان داد که اکثر وب‌سایت‌های بزرگ هنگام بازدید از ضربه کلید و حرکت ماوس، ضبط کاملی را انجام می‌دهند و سپس از آن برای تجزیه و تحلیل بیشتر استفاده می‌کنند. احتمالاً می‌توانید تصور کنید که این موضوع چه مشکلاتی در حفظ حریم خصوصی ایجاد می‌کند.

اثر انگشت مرورگر(Browser Fingerprints)

«اثرانگشت» مرورگر به سادگی ترکیب منحصربه‌فردی از داده‌های مرورگر است، مانند اینکه کدام کوکی‌ها روی سیستم شما هستند و چه افزونه‌هایی نصب شده‌اند. هر چه مرورگر بیشتر استفاده شود و بیشتر سفارشی شود، پیوند دادن به یک کاربر خاص آسان تر است.

به عنوان مثال، حتی اگر از VPN برای دسترسی به یک سایت استفاده می کنید، سایت اثر انگشت شما را می شناسد. بنابراین، اگر از سایت دیگری با استفاده از همان مرورگر بدون محافظت از ناشناس دیدن کنید، می‌توان ارتباط واضحی بین آن فعالیت‌ها ایجاد کرد.

استفاده از یک مرورگر حفظ حریم خصوصی مانند مرورگر Tor(Tor Browser) راه خوبی برای جلوگیری از این نوع ناشناس سازی است.

چگونه آنچه را که نشت می کنید بررسی کنید(How To Check What You Are Leaking)

چندین وب سایت وجود دارند که به شما کمک می کنند بفهمید کجا و چگونه اطلاعات را درز می کنید. Panopticlick یک ابزار عالی توسط Electronic Frontier Foundation است(Electronic Frontier Foundation) که دقیقاً این کار را انجام می دهد.

فقط روی دکمه بزرگ "مرا تست کن" کلیک کنید تا همه ترس های پارانوئید شما تایید شود. خوشبختانه هیچ وقت زمان بدی برای تشدید شیوه های حفظ حریم خصوصی شما وجود ندارد.



About the author

من یک متخصص کامپیوتر هستم و از سال 2009 به مردم در زمینه کامپیوترشان کمک می‌کنم. مهارت‌های من شامل آیفون، نرم‌افزار، گجت‌ها و غیره است. من همچنین در چهار سال گذشته به عنوان مربی کار کرده ام. در آن زمان، یاد گرفتم که چگونه به مردم کمک کنم تا برنامه های جدید را یاد بگیرند و چگونه از دستگاه های خود به روشی حرفه ای استفاده کنند. من از دادن نکاتی در مورد چگونگی بهبود مهارت هایم لذت می برم تا همه بتوانند در کار یا مدرسه موفق باشند.



Related posts