نحوه استفاده ایمن از یک کامپیوتر عمومی

در روزگار بد قدیم، قبل از اینکه همه یک ابر رایانه کوچک در جیب خود داشته باشند، تنها راه دسترسی بسیاری از افراد به اینترنت از طریق یک کافی نت(internet cafe) بود. شما ظاهر می‌شوید، چند دلار می‌پرداختید و سپس یک رایانه برای مدت زمان مشخصی(set amount) برای خود می‌گیرید .

این روزها استفاده از رایانه های عمومی در دنیای غرب نسبتاً نادر است. صرف نظر از این، این احتمال وجود دارد که در برخی مواقع در موقعیتی قرار بگیرید که نیاز به استفاده از یک کامپیوتر عمومی داشته باشید. شاید گوشی شما مرده یا دزدیده شده باشد؟ شاید شما در کشور دیگری هستید و هیچ پوشش یا دسترسی به وای فای ندارید(coverage or WiFi access) ؟ در این مرحله آن کامپیوتر هتل یا(hotel or internet) کافی نت ممکن است مانند یک نجات دهنده به نظر برسد.

چیزی که ممکن است ندانید این است که رایانه های عمومی خطر حریم خصوصی(privacy risk) قابل توجهی دارند . بنابراین وقتی زمان آن فرا رسید، چگونه می توانید خطرات استفاده از این ماشین های بی ضرر را به حداقل برسانید؟

چرا رایانه های عمومی یک خطر هستند؟

ابتدا(First) اجازه دهید خطر دقیق این رایانه ها را روشن کنیم. مشکل اصلی کامپیوترهای عمومی این است که آنها عمومی(public) هستند . با دستگاه‌های شخصی خود می‌توانید روی کدهای عبور، گذرواژه‌ها و رمزگذاری قوی دیسک حساب کنید تا از دریافت اطلاعات حساس شما توسط دیگران جلوگیری کنید.

با یک رایانه عمومی، هر اطلاعاتی که روی دستگاه می گذارید، منتظر است تا کاربر بعدی هر طور که می خواهد انجام دهد. این یک مشکل واقعی است زیرا با محاسبات مدرن شما اطلاعات را مانند شوره سر دیجیتالی چپ و راست می گذارید. معمولا بدون اینکه بدانند.

خطر اصلی دیگر این ماشین‌ها ناشی از افرادی است که قبل از(before) نشستن شما از آن استفاده کرده‌اند. نه فقط به این دلیل که ماوس و کیبورد(mouse and keyboard) عمومی معمولی یک خطر زیستی است، اگرچه این موضوع دیگری است، بلکه به این دلیل که آنها می توانستند انواع شگفتی های ناخوشایند را برای شما به جا بگذارند.

هدف این غافلگیری ها به طرق مختلف است که اطلاعات را از شما دریافت کنند. این بدان معناست که شما واقعاً فقط در صورت اضطراری باید از رایانه های عمومی به عنوان آخرین راه حل استفاده کنید.

هر چیز مشکوکی را بررسی کنید

اولین کاری که باید انجام دهید این است که بررسی کنید آیا چیز مشکوکی(anything suspicious) به دستگاه وصل شده است یا خیر. یکی از موارد متداول یک دستگاه keylogger USB(USB keylogger) است.

این یک دستگاه USB است(USB device) که بین صفحه‌کلید و رایانه(keyboard and computer) قرار می‌گیرد و تک تک زدن کلید روی آن دستگاه را ضبط می‌کند. صاحب چوب‌گیر بعداً برای رها کردن سیاهههای مربوط باز خواهد گشت. سپس آدرس ایمیل، رمز عبور و شماره کارت اعتباری را(credit card) جستجو می کند.

اگر چیزی عجیب و غریب به رایانه وصل کردید که نمی‌شناسید(t recognize) ، بهتر است به جای دیگری بروید.

(Browser Privacy Modes Are Your)حالت های حریم خصوصی مرورگر دوستان شما هستند

اگر قصد دارید با استفاده از مرورگر موجود در رایانه در حال مرور وب باشید، قطعاً باید آن را به حالت حریم خصوصی تغییر دهید. به عنوان مثال، در گوگل کروم(Google Chrome) به این حالت حالت ناشناس(incognito) می گویند .

هنگامی که از یک پنجره(Window) خصوصی وب را مرور می کنید ، مرورگر(browser doesn) هیچ یک از اطلاعات شما را به طور دائم ضبط نمی کند. (t record)وقتی پنجره را ببندید، تمام تاریخچه مرور(browsing history) ، رمزهای عبور، ورود به سیستم و سایر اطلاعات مشابه ناپدید می شوند.

(Privacy)حالت حریم خصوصی چیزی را از سرور پروکسی یا ISP (server or ISP)پنهان نمی(t hide anything) کند . بنابراین از سایت های ممنوعه دیدن نکنید. اگر می‌خواهید فعالیت اینترنتی(internet activity) خود را در یک رایانه عمومی پنهان کنید، باید از VPN و شاید مرورگر Tor(Tor browser) استفاده کنید . با این حال، این یک بحث کمی متفاوت است.

برنامه های قابل حمل و سیستم عامل های زنده(Portable Apps & Live Operating Systems)

در حالی که استفاده از حالت حریم خصوصی(privacy mode) در مرورگرهای عمومی یک خرده عقل سلیم است، بهتر است از استفاده از هر یک از نرم افزارهای موجود در آن رایانه خودداری کنید. حتی بهتر از آن، می توانید از استفاده کامل از سیستم عامل(operating system) خودداری کنید!

قسمت اول این پازل در قالب اپلیکیشن های قابل حمل عرضه می شود. اینها برنامه های ویژه ای هستند که نیازی به نصب ندارند(t require installation) ، مستقل هستند و از هر رسانه ای اجرا می شوند. بنابراین می‌توانید برنامه‌های قابل حمل را روی فلش درایو بارگذاری کنید و(drive and plug) آن را به دستگاه عمومی وصل کنید.

اولین در میان اینها باید یک بسته آنتی ویروس(antivirus package) قابل حمل باشد. همچنین ممکن است بخواهید یک مرورگر قابل حمل و مجموعه اداری(office suite) قابل حمل اضافه کنید .

وقتی نوبت به رد شدن از سیستم عامل دستگاه عمومی می رسد، می توانید از نرم افزار ماشین مجازی قابل حمل استفاده کنید و یک (machine software)تصویر سیستم عامل(OS image) تمیز از چیزی مانند لینوکس را اجرا کنید. این مزیت این است که نیازی به راه اندازی مجدد نیست.

اگر اجازه دارید، می توانید یک سیستم عامل زنده را(boot a live operating system) از درایو فلش یا دیسک نوری نیز بوت کنید. اطمینان حاصل کنید که هیچ یک از اطلاعات شخصی شما هرگز به فضای ذخیره سازی دائمی دستگاه عمومی دست نخورده است!

بعد از خودت پاک کن

البته استفاده از اپلیکیشن های قابل حمل و سیستم عامل های زنده نیاز به تفکر قبلی دارد. شما باید یک درایو فلش آماده کنید، آن را در کیف خود بیندازید و سپس امیدوار باشید که هرگز نیازی به استفاده از آن نداشته باشید. اگر در موقعیتی قرار گرفتید که هیچ راهی جز استفاده از یکی از این کامپیوترها بدون محافظت مناسب نداشتید، باید بعد از آن کارهای ضد عفونی انجام(decontamination work) دهید .

باید مطمئن شوید که کل تاریخچه مرور(browsing history) شما و تمام داده های مرور شما حذف شده است. همچنین ممکن است بخواهید یک خردکن فایل فضای(space file shredder) آزاد را روی دستگاه اجرا کنید تا مطمئن شوید اطلاعات حذف شده شما قابل بازیابی نیستند. به همین ترتیب(Likewise) ، مطمئن شوید که چیزی در سطل بازیافت(recycle bin) رایانه باقی نگذاشته‌اید .

اگر مجبور شدید از آن رایانه عمومی وارد هر سرویسی شوید، بهتر است در اولین فرصت رمز عبور خود را تغییر دهید. اگر قبلاً احراز هویت دو مرحله‌ای نداشتید، باید مطمئن شوید که برای هر سرویس مورد نظر روشن است.

یک بایت (Byte)پیشگیری بهتر(Prevention Is Better Than) از یک گیگ(Gig) درمان است(Cure)

شاید اهمیت دادن به ایمنی رایانه(computer safety) عمومی کمی بیش از حد به نظر برسد . با این حال، در دنیای جرایم سایبری، سرقت هویت(identity theft) و بدتر از آن، انجام همین چند قدم می تواند کلیدی برای ایمن نگه داشتن شما از دنیای خشن جرایم اینترنتی(internet crime) باشد.

پس همین امروز(drive today) آن فلش مموری اضطراری را آماده کنید و مطمئن شوید که وقتی با مشکلات کافی دست و پنجه نرم می‌کنید هرگز درگیر آن نمی‌شوید.



About the author

من یک متخصص کامپیوتر هستم و از سال 2009 به مردم در زمینه کامپیوترشان کمک می‌کنم. مهارت‌های من شامل آیفون، نرم‌افزار، گجت‌ها و غیره است. من همچنین در چهار سال گذشته به عنوان مربی کار کرده ام. در آن زمان، یاد گرفتم که چگونه به مردم کمک کنم تا برنامه های جدید را یاد بگیرند و چگونه از دستگاه های خود به روشی حرفه ای استفاده کنند. من از دادن نکاتی در مورد چگونگی بهبود مهارت هایم لذت می برم تا همه بتوانند در کار یا مدرسه موفق باشند.



Related posts