اگر نام Mastodon را نشنیده اید ، نگران نباشید. هنوز نیازی به FOMO نیست. این سرویس بی سر و صدا در سال 2016 راه اندازی شد و تا حدود مارس^(March) 2017 شروع به کار نکرد. در ابتدای آگوست 2017^{(August 2017)} ، Mastodon کمی بیش از 760000 کاربر داشت. این سرویس در ماه دسامبر^(December) به یک میلیون کاربر رسید و از آن زمان تقریباً بدون وقفه به رشد خود ادامه داده است.

در مورد اینکه Mastodon در واقع چیست، خوب - توضیح بیشتر از یک پاراگراف طول می کشد. Mastodon یک پلتفرم رسانه اجتماعی است که شباهت هایی با توییتر^(Twitter) دارد، اما این تازه شروع کار است.

Mastodon رایگان^{(Mastodon Is Free)} ، منبع باز^{(Open-Source)} ، غیرمتمرکز و فدرال است^{(Decentralized & Federated)}

اولین چیزی که در مورد Mastodon باید بدانید این است که FOSS – نرم افزار رایگان و منبع باز است. هر کسی که بخواهد، می‌تواند یک کپی از کد منبع را^{(source code)} دانلود کند و آن را به هر شکلی که می‌خواهد تغییر دهد.

حتی می‌توان یک پلتفرم کاملاً متفاوت از Mastodon را بر اساس کد اصلی و بدون عواقب قانونی ایجاد کرد. ایده پشت نرم افزار منبع باز پیشرفت است: ساختن بر روی همه چیزهایی که قبلاً آمده است. و برای دور زدن قوانین کپی رایت سختگیرانه.

یکی دیگر از اصول اولیه Mastodon عدم تمرکز است. در حالی که جهان "متمرکز" می تواند در زمینه های مختلف معنای متفاوتی داشته باشد، در رسانه های اجتماعی معمولاً به یک سازمان مرکزی اشاره می شود.

برای مثال فیسبوک^(Facebook) را در نظر بگیرید. برای استفاده از Facebook ، باید به Facebook.com بروید یا از طریق یک برنامه شخص ثالث که از API فیس بوک استفاده می کند به آن دسترسی داشته باشید . در حالی که شما ممکن است صفحه شخصی خود را داشته باشید، اما واقعاً "مال شما" نیست - و فیس بوک^{(– and Facebook)} می تواند آن را ببندد یا هر چیزی را که دوست ندارد حذف کند.

Mastodon یک شبکه غیر متمرکز است، به این معنی که هیچ گروه مرکزی با تمام قدرت وجود ندارد. به روزهای اولیه وبلاگ نویسی فکر کنید، زمانی که "شبکه های وبلاگ" محبوب بودند. شما ممکن است وبلاگ خود را داشته باشید، اما رفتن به وبلاگ شخص دیگری آسان بود. این نمونه ای از یک شبکه غیرمتمرکز است.

در حالی که یک شبکه غیرمتمرکز از نظر تئوری عالی است، هدف یک شبکه اجتماعی این است که بخشی از یک کل بزرگتر باشد - و اینجاست که Mastodon فدراسیون را در بر می گیرد.

صفحه اصلی می گوید^{(The homepage says)} :

“Mastodon isn’t just a website, it is a federation – think Star Trek. Thousands of independent communities running Mastodon form a coherent network, where while every planet is different, being part of one is being part of the whole.”

صدها، اگر نه هزاران، اجتماع کوچکی وجود دارد که در سیستم ماستودون^{(Mastodon system)} زندگی می کنند . هر کدام مستقل و منحصر به فرد هستند، اما همه آنها می توانند با یکدیگر صحبت کنند. به این جوامع مصداق می گویند. در سطح فنی، هر دامنه ای که Mastodon را اجرا می کند ، نمونه نامیده می شود.

هر نمونه توسط تیمی از ادمین ها و داوطلبان خود جدا و مدیریت می شود. هیچ تیم مدیریت^{(administration team)} جهانی وجود ندارد .

Mastodon مبتنی بر اخلاق است

اگر به اینترنت^(Internet) رایگان و باز اعتقاد دارید ، Mastodon یک سرویس عالی برای استفاده است. از آنجایی که کد منبع^{(source code)} باز است، اگر Mastodon به سمتی رفت که کاربران آن را دوست ندارند، شخصی می تواند به راحتی کد را تغییر دهد و نسخه خود را از Mastodon ایجاد کند که افراد همفکر بتوانند به آن بپیوندند.

با توجه به این نکته، Mastodon از پروتکل های استاندارد استفاده می کند. این بدان معناست که شبکه می تواند بدون سرورهای Mastodon به حیات خود ادامه دهد. ^(Mastodon)شما به خدمات مقید نیستید ^{(t bound)}حتی "toot" شما ( معادل^{(Mastodon equivalent)} ماستودون توییت‌هایی که بعداً به آن خواهیم پرداخت) می‌تواند با فناوری‌های دیگر قابل دسترسی باشد.

بالاخره ماستودون^(Mastodon) پولی نیست. سازندگان فقط از طریق کمک های مالی کسب درآمد می کنند - نه از طریق تبلیغات یا سرمایه گذاری^{(advertising or venture capital)} . این بدان معناست که هیچ کمیته ای وجود ندارد که خدمات را برای ایجاد بیشترین سود یا درآمد^{(profit or revenue)} هدایت کند . در حالی که خالق Mastodon ، مردی به نام Eugen Rochko ، ممکن است تمایل داشته باشد که ویژگی های خاصی را برای راضی نگه داشتن پایگاه کاربر نصب کند، هر کاربر ناراضی می تواند کد منبع را^{(source code)} بگیرد و به جای دیگری برود.

نحوه استفاده از Mastodon

اکنون به دلیل حضور شما در اینجا می پردازیم - تا بفهمیم چگونه از این سرویس مخدوش استفاده کنیم. اگر مثل من یک نگاه انداختید و به سیستم های به ظاهر پیچیده سر زدید، نگران نباشید. استفاده از Mastodon^(Mastodon) بسیار ساده تر از آن چیزی است که فکر می کنید.

اول^(First) از همه، پیام های شما به نمونه Toot نامیده می شود. ^(toots.)این یک بازی در توییت ها است. شما همچنین مانند توییتر^(Twitter) یک نمایه تنظیم می‌کنید که شامل نام نمایشی^{(display name)} ، بیو، هدر و عکس نمایه می‌شود. Mastodon همچنین گزینه هایی را برای فیلتر کردن کلمات و محتوای خاص در اختیار کاربران قرار می دهد.

حتی شبیه Tweetdeck است. فقط^(Just) این اسکرین شات را ببینید:

معادل ماستودون ریتوییت ، ^{(Mastodon equivalent)}تقویت^(boost) نامیده می شود . لایک ها مورد علاقه^(favorites) نامیده می شوند و شما به جای محدودیت 240 توییتر، محدودیت 500 کاراکتری برای پیام های خود دارید.

قالب نام @username است ، اما اینجاست که همه چیز متفاوت می شود. قسمت بالای جدول زمانی را می بینید؟ این از کاربری به نام @[email protected] است. این نمونه ای از شبکه فدرال Mastodon است. @RadicalEdward نشان می‌دهد که کاربر از نمونه دیگری پست می‌گذارد.

اسکرین شات مربوط به Mastodon.social است، که یکی از بزرگترین – اگر نگوییم بزرگترین – نمونه های موجود است. با چیزی بیش از 200000 کاربر، این مکان برای پیوستن به چت با مردم نیست. شما از سر و صدا غرق خواهید شد.

وقتی به Mastodon می‌پیوندید^{( join Mastodon)} ، می‌توانید فهرست‌هایی از نمونه‌ها را مرور کنید و براساس دسته‌ها مرتب کنید، و چند دسته برای انتخاب وجود دارد. چند نمونه از مواردی که من دیدم شامل یکی برای فرانسوی زبانان، یکی برای فرهنگ خرافه و حتی یکی برای جادوگران بود.

هنگامی که روی Join روی Mastodon کلیک می کنید ، با یک login/account creation screen مواجه می شوید که نام کاربری، آدرس ایمیل^{(email address)} ، رمز عبور شما را می خواهد و از شما می خواهد که با شرایط و قوانین سرور موافقت کنید. اینها را پر کنید^(Fill) و voila: شما داخل هستید.

فقط به خاطر داشته باشید که نمایه شما تا زمانی که آن را تبدیل به گوشت نکنید، استخوان های لخت خواهد بود. نام کاربری شما ممکن است در نمونه دیگری نیز ظاهر شود، زیرا تنها جایی که سرور برای موارد تکراری بررسی می‌کند، نمونه‌ای است که به آن ملحق می‌شوید.

اگر ایده یک شبکه اجتماعی بدون شرکت مورد علاقه شماست، Mastodon را امتحان کنید. هر چه تعداد افراد بیشتری به سمت نرم افزارهایی بروند که از اینترنت^(Internet) آزاد و باز پشتیبانی می کند ، آینده وب جهانی بهتر خواهد بود.

Mastodon – An Open-Source Twitter-Like Website You Should Try

If you haven’t heard of Mastodon, don’t worry. There’s nо need for FOMO just yet. The service quietly launched in 2016 and did not begin to catch on until around March of 2017. At the beginning of August 2017, Mastodon had just over 760,000 users. The service hit a million users in December and has continued to grow almost unabated since then.

As for what Mastodon actually is, well – that takes more than a paragraph to explain. Mastodon is a social media platform that shares similarities with Twitter, but that’s just the start.

Mastodon Is Free, Open-Source, Decentralized & Federated

The first thing to know about Mastodon is that it is FOSS – free and open-source software. Anyone who wants to, can download a copy of the source code, and modify it in whatever way they want.

Someone can even develop an entirely different platform than Mastodon based on the original code with no legal repercussions. The idea behind open-source software is progress: to build on all that came before. And to get around draconian copyright laws.

Another primary tenet of Mastodon is decentralization. While the world “centralized” can mean different things in different contexts, with social media it typically refers to a central organization.

Take Facebook, for instance. To use Facebook, you have to go to Facebook.com or access it via a third-party application that uses Facebook’s API. While you might have your own page, it isn’t really “yours” – and Facebook can shut it down or remove anything they don’t like.

Mastodon is a decentralized network, which means there is no central group with all of the power. Think back to the early days of blogging, when “blog networks” were popular. You might have your own blog, but it was easy to jump to someone else’s blog. That is an example of a decentralized network.

While a decentralized network is great in theory, the point of a social network is to be part of a larger whole – and that’s where Mastodon incorporates federation.

The homepage says:

“Mastodon isn’t just a website, it is a federation – think Star Trek. Thousands of independent communities running Mastodon form a coherent network, where while every planet is different, being part of one is being part of the whole.”

There are hundreds, if not thousands, of small communities that live within the Mastodon system. Each one is independent and unique, but they can all talk to one another. These communities are called instances. On a technical level, any domain that runs Mastodon is called an instance.

Each instance is separated and moderated by its own team of admins and volunteers. There is no global administration team.

Mastodon Is Based In Ethics

If you believe in a free and open Internet, Mastodon is a great service to use. As the source code is open, if Mastodon ever goes in a direction that users don’t like, someone can easily modify the code and create their own version of Mastodon where like-minded people can join.

On that note, Mastodon uses standard protocols. This means the network can continue to survive without Mastodon servers. You aren’t bound to the service. Even your “toots” (the Mastodon equivalent of Tweets that we will dive into later) can be accessed by other technology.

Finally, Mastodon is not monetized. The creators only earn money through donations – not through advertising or venture capital. This means there is no committee driving the service to generate the most profit or revenue. While the creator of Mastodon, a man named Eugen Rochko, might be inclined to install certain features to keep the user base happy, any unhappy users can take the source code and go elsewhere.

How To Use Mastodon

Now we get to the reason you’re actually here – to figure out how to use this confounded service. If, like me, you took one look and scratched your head at the seemingly complex systems, don’t worry. Mastodon is a lot easier to use than you might think.

First of all, your messages to the instance are called toots. This is a play on Tweets. You also set up a profile just like you would on Twitter, including a display name, a bio, a header, and a profile picture. Mastodon also provides users with options for filtering specific words and content.

It even looks like Tweetdeck. Just check out this screenshot:

The Mastodon equivalent of a retweet is called a boost. Likes are called favorites and you have a 500-character limit to your messages instead of Twitter’s 240 limit.

The username format is @username, but that’s where things start to get different. See the top toot on the timeline? That’s from a user named @[email protected]. This is an example of Mastodon’s federated network. @RadicalEdward is the user, but the @hackers.town shows the user is posting from another instance.

The screenshot is of Mastodon.social, one of the largest – if not the largest – instances out there. With somewhere upward of 200,000 users, it’s not the place to join to chat with people. You’ll be drowned out of the noise.

When you join Mastodon, you can browse through lists of instances and sort by categories, and there are quite a few categories to choose from. A few of the instances I saw included one for French speakers, one for nerd culture, and even one for witches.

When you click join on a Mastodon, you’ll be greeted with a login/account creation screen that asks for your username, your email address, a password, and asks you to agree to the terms and server rules. Fill these in and voila: you’re inside.

Just keep in mind that your profile will be bare bones until you flesh it out. Your username may also appear on a different instance, as the only place the server checks for duplicates is the instance you join.

If the idea of a corporate-free social network interests you, give Mastodon a try. The more people that make the shift to software that supports a free and open Internet, the better the future of the world wide web will be.

نظام بیگی

About the author

من یک برنامه نویس کامپیوتر هستم و بیش از 15 سال است که هستم. مهارت های من در توسعه و نگهداری برنامه های کاربردی نرم افزاری و همچنین ارائه پشتیبانی فنی برای آن برنامه ها نهفته است. همچنین برنامه نویسی کامپیوتر را به دانش آموزان دبیرستانی آموزش داده ام و در حال حاضر یک مربی حرفه ای هستم.

Mastodon – یک وب سایت منبع باز مانند توییتر که باید امتحان کنید