بسیاری از مردم این روزها از چت کردن در توییتر^(Twitter) لذت می برند - حتی افرادی که سوگند یاد می کنند هرگز نمی توانند همه چیزهایی را که می خواهند بگویند در 140 کاراکتر بگنجانند. کسب‌وکارها به این موضوع توجه می‌کنند و حساب‌های توییتری^(Twitter) خود را می‌گیرند ، هم برای حفظ مشتریان فعلی و هم برای جذب مشتریان جدید. مفهوم "بازاریابی رسانه های اجتماعی" همیشه محبوب تر می شود. نویسنده #tweetsmart - 25 Twitter Projects to Help You Build Your Community ، JS McDougall ، فرصتی برای کمک به کسب و کارها در استفاده از توییتر^(Twitter) به خوبی دید. آیا او در این مورد درست می گفت یا «توئیت»^("tweet") او نتیجه را از دست داد؟

کتابی برای تجارت؟

این کتاب قطعا برای افرادی که از توییتر^(Twitter) برای تعاملات اجتماعی روزمره استفاده می کنند نیست. قرار است به طور خاص برای افرادی باشد که می خواهند از توییتر^(Twitter) برای کمک به کسب و کار خود استفاده کنند. نویسنده قاطعانه می‌گوید که موضوع «بازاریابی» نیست، بلکه «ساخت جامعه» است. متأسفانه، از ابتدا تا انتها، کتاب مملو از اصطلاحات بازاریابی و پیشنهاداتی^{(terminology and suggestions)} برای افزایش فروش، ارجاعات و فرصت‌هایی برای بازخورد و بهبود^{(increased sales, referrals, and opportunities for feedback and improvement)} است. من مطمئن نیستم که چرا او این رویکرد را چیزی متفاوت از "بازاریابی" می داند. نویسنده همچنین ایده های تبلیغاتی را بازیافت می کند که از زمان های بسیار قدیم توسط ایستگاه های رادیویی استفاده می شده است. هر کسی که تا به حال به رادیو تجاری گوش داده است،

هر فصل کد QR^{(QR code)} مخصوص به خود را دارد که ظاهراً به خواننده اجازه می‌دهد پروژه آن فصل را برای دنبال‌کنندگان کسب‌وکار توییت کند. ^{(reader tweet)}معلوم شد که اینها چیزی نیست جز تبلیغات آشکار، که از طریق حساب توییتر^{(Twitter account)} شما برای کتاب و نویسنده آن ارسال می شود. راه خوبی برای به دست آوردن دوستان نیست . ^(Not)این چیز خوبی است که کد QR^{(QR code)} در واقع تبلیغات را ارسال نمی کند. آن‌ها را در برنامه توییتر^{(Twitter app)} خواننده قرار می‌دهد تا ارسال شوند – یا در صورت مشاهده حذف شوند، که فکر می‌کنم این همان کاری است که اکثر مردم انجام خواهند داد. فصل اول با دستورالعمل‌هایی برای راه‌اندازی وبلاگ-وبلاگ توییتر خود ادامه می‌دهد^{(Twitter-blog-website)}مسابقه مبتنی بر اما به شکلی که توضیح داده شده، مسابقه نیست. این راهی است برای اینکه مردم را وادار کنید تا بازاریابی رسانه‌های اجتماعی شما را برای شما انجام دهند، از طریق اینکه مجبور می‌شوید برای برنده شدن وب‌سایت شما را پست یا توییت یا توییت مجدد یا توصیه یا مرور کنید. قرار است به طور خاص برای اجرا در طول روز کاری زمان^{(work day)} بندی شود . بله، البته، زیرا هر محل کاری می‌خواهد که کارکنانش وقتی قرار است کار کنند، در توییتر سوار شوند. وای^(Wow) ، راهی برای شروع بسیار بد!

و ادامه دارد

راستش را بخواهید بعد از آن شروع بد، ادامه خواندن کتاب سخت بود. همانطور که من گمان می کردم، معلوم شد که بیشتر شبیه به آن است. یک صاحب رستوران^{(restaurant owner)} می‌تواند یک ون پر از یکی از غذاهای مخصوص خانه را جمع کند، به مکان‌های عمومی برود و غذا را بدهد (به این فکر نکنید که اکثر شهرهای ایالات متحده قوانین صدور مجوز دارند که این کار را ممنوع می‌کند). یا یک صاحب کسب و کار^{(business owner)} می تواند فردی را با تعداد انگشت شماری جوایز و سرنخ های توییت به محل ارسال کند. چه نوع جایزه ای قرار است مردم را وادار کند که همه چیز را رها کنند و به اطراف رانندگی کنند، به خصوص اگر روز کاری باشد^{(work day)} ؟ یک تبلیغ "یکی بخر، یک بار رایگان دریافت کن" که از مردم می خواهد چیزی بخرند، تقریباً کل فرآیند سفارش را طی کنند^{(order process)}در یک وب‌سایت و سپس یک عبارت (البته برای همه دنبال‌کنندگان توییترشان) با یک هشتگ روی آن و پیوند به چیز دیگری که می‌خواهند توییت کنند - همه اینها به‌عنوان تبلیغی برای کسب‌وکار به‌صورت عمومی منتشر شود. آیا او واقعاً فکر می کند که پرواز خواهد کرد؟

فصل‌های دیگر درباره تکرارهای بیشتر ایستگاه‌های رادیویی، یا بازی‌های خسته‌کننده‌ای که برای همیشه در توییتر^(Twitter) بوده‌اند ، یا پیشنهادات غیراخلاقی کاملاً مانند بمب‌گذاری توییتر صحبت می‌کنند^{(Twitter-bombing)} . این به این معنی است که گروهی از افراد را دور هم جمع کنید تا یک توییت حاوی نام یک کاربر دیگر را به یکباره بفرستند، به طوری که به قول کتاب، شخص فقیر به سرعت مملو از پیام‌ها شود. نویسنده فکر می کند قربانی از این موضوع قدردانی خواهد کرد. شاید نویسنده قدردان آن باشد. من شک دارم که دیگران فید توییتر خود را بخواهند^{(Twitter feed)}مملو از مزخرفات افرادی که نمی شناسند. نویسنده ادعا می‌کند که کدهای کوپن را «مزاحم‌کننده» می‌بیند و سپس به طور مفصل درباره نحوه ارائه آن‌ها می‌نویسد. او زمان زیادی را صرف بحث درباره هشتگ ها می کند و اینکه چگونه می توان از آنها برای بازاریابی استفاده کرد. او همچنین پیشنهاد می‌کند که کسب‌وکارها از ویژگی «اعلام حضور» برای پخش مکان خود استفاده کنند تا چیزی را به شخصی که آنها را پیدا می‌کند هدیه دهند.

حکم

A Real Review of #tweetsmart - A Book about Twitter

Many people enjoу chit-chatting on Twitter these days—even people who swore they could never fit everything they wаnted to say into 140 characters. Businesses are taking notice of this and getting their own Twitter accounts, both to keeр current customers and to attract nеw ones. The concept of "social media marketing" is becоming more popular аll the time. The author of #tweetsmart - 25 Twitter Projects to Help You Build Your Community, J.S. McDougall, saw an opportunity to help businesses use Twitter to good advantage. Was he right about this, or did his "tweet" miss the mark?

A book for business?

This book is definitely not for the person who uses Twitter primarily for everyday social interactions. It is supposed to be specifically for people who want to use Twitter to help their businesses. The author is adamant that it's not about "marketing" but rather about "building a community." Unfortunately, from beginning to end, the book is full of marketing terminology and suggestions for increased sales, referrals, and opportunities for feedback and improvement. I am not sure why he considers this approach to be something different from "marketing." The author also recycles promotion ideas that have been used by radio stations from time immemorial. Anyone who's ever listened to commercial radio, will have seen these things before.

Each chapter has its own QR code that allegedly lets the reader tweet that chapter's project to the business's followers. These turned out to be nothing more than blatant advertisements, to be sent through your own Twitter account, for the book and its author. Not a good way to win friends. It's a good thing the QR code doesn't actually send the ads. It puts them into the reader's Twitter app to be sent—or deleted on sight, which I think is what most people will do. The first chapter continues with instructions for running your own Twitter-blog-website based contest. But the way it's described, it's not a contest. It's a way to get people to do your social media marketing for you, by being required to post or tweet or re-tweet or recommend or browse your website in order to win. It's supposed to be timed specifically to run during the work day. Yes, of course, because every workplace wants its employees horsing around on Twitter when they're supposed to be working. Wow, way to get off to a really bad start!

And on it goes

Honestly, after that bad beginning, it was difficult to continue reading the book. As I suspected, it turned out to be more of the same. A restaurant owner could pack up a van full of one of the house specialties, drive to some public place, and give the food away (never mind that most US cities have licensing laws that prohibit this). Or a business owner could send someone out with a handful of prizes and tweet clues to the location. What kind of prize is going to get people to drop everything and go driving around, especially if it's a work day? A "buy one, get one free" promotion that requires people to buy something, go through almost the entire order process on a web site and then tweet some phrase (to all their twitter followers, of course) with a hashtag on it and a link to something else they want--all out in public as an ad for some business. Does he really think that will fly?

The other chapters talk about yet more radio-station reruns, or tired games that have been on Twitter forever, or downright unethical suggestions like Twitter-bombing. This means getting a group of people together to send a tweet containing some other user's name all at once, so that poor person gets, as the book puts it, quickly inundated with messages. The author thinks the victim will appreciate this. Perhaps the author would appreciate it. I doubt anyone else wants their Twitter feed overloaded with nonsense from people they don't know. The author claims he finds coupon codes "distasteful" and then writes at length on how to offer them. He spends a lot of time discussing hashtags, and how they can be used for, yes indeed, marketing. He also suggests that businesses use the "check in" feature to broadcast their location, in the interest of giving away something to the person who finds them.

Verdict

Related posts

• نقد و بررسی کتاب - تناسب اندام برای گیک ها

• نقد کتاب - Supercommunicator اثر فرانک جی پیتروچا

• نقد و بررسی کتاب - فرقه لگو - برای همه طرفداران لگو در آنجا

• بررسی کتاب - شروع به کار با Windows Live Movie Maker

• بررسی ASUS Whetstone - موس پد با کیفیت عالی توسط Republic Of Gamers

• بررسی ASUS VivoPC X - کوچکترین رایانه بازی آماده VR را تجربه کنید

• کتاب استیو جابز تایید نمی شد: زندگی نامه استیو جابز

• بررسی اسپیکر بلوتوث Tec+ Dynamo Levitating - ستاره مرگ بلندگوها!

• نقد و بررسی هدست Razer ManO'War 7.1 - صدای عالی و کیفیت ساخت متوسط

• بررسی کتاب - Microsoft Office Inside Out: نسخه 2013

• بررسی HyperX Alloy Elite RGB: نورپردازی پیشرفته، تایپ عالی و بازی!

• نقد و بررسی ASUS Transformer Book T200 - آیا بهتر از T100 است؟

• نقد کتاب - Windows 8 Inside Out، نوشته تونی نورتروپ

• بررسی ASUS ROG Strix Scope: یکی از بهترین کیبوردهای گیمینگ سال!

• بررسی کتاب - Windows 8.1 The Missing Manual، اثر دیوید پوگ

• نقد و بررسی ASUS ROG Delta: صدای عالی برای گیمرهای دوست دوست

• بررسی کتاب - Microsoft Office 365 for Dummies

• بررسی کتاب - گام به گام رایانه ها و دستگاه های خود را شبکه کنید

• بررسی کتاب: وب سایت خود را بسازید: راهنمای کمیک برای HTML، CSS و وردپرس

• نقد کتاب - کتاب جسارت، اثر کارلا شرودر