مایکروسافت چگونه بدافزارها و برنامه‌های بالقوه ناخواسته را شناسایی می‌کند؟

یکی از بزرگترین اهداف مایکروسافت(Microsoft) برای همه کاربران ویندوز(Windows) ، امنیت است و جالب است بدانید که چگونه مایکروسافت (Microsoft)بدافزارها(Malware) و برنامه های بالقوه ناخواسته(Potentially Unwanted Applications) را شناسایی می کند. ما اخیراً در مورد مسدود کردن برنامه‌های بالقوه ناخواسته در Edge صحبت کردیم،(Potentially Unwanted Application blocking in Edge,) و این یکی از راه‌هایی است که می‌توان مطمئن شد تجربه ویندوز(Windows) ایمن باقی می‌ماند.

مایکروسافت چگونه بدافزارها را شناسایی می کند

مایکروسافت(Microsoft) از یک رویکرد چند جانبه برای کمک به مشتریان خود برای مدیریت ریسک استفاده می کند.

این رویکرد شامل سه عنصر کلیدی است:

  1. به‌روزرسانی‌های امنیتی با کیفیت بالا – استفاده از شیوه‌های مهندسی کلاس جهانی برای تولید به‌روزرسانی‌های امنیتی با کیفیت بالا که می‌توانند با اطمینان در بیش از یک میلیارد سیستم مختلف در اکوسیستم رایانه شخصی مستقر شوند و به مشتریان کمک کنند تا اختلالات را در کسب‌وکار خود به حداقل برسانند.
  2. (Community)دفاع مبتنی بر جامعه - مایکروسافت(Microsoft) هنگام بررسی آسیب‌پذیری‌های احتمالی در نرم‌افزار مایکروسافت با بسیاری از طرف‌های دیگر شریک می‌شود. (Microsoft)مایکروسافت(Microsoft) به دنبال کاهش بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها از طریق قدرت مشارکتی صنعت و از طریق شرکا، سازمان‌های عمومی، مشتریان و محققان امنیتی است. این رویکرد کمک می کند تا اختلالات احتمالی در کسب و کار مشتریان مایکروسافت به حداقل برسد.(Microsoft)
  3. فرآیند پاسخ امنیتی جامع(Comprehensive) – استفاده از یک فرآیند پاسخ امنیتی جامع که به مایکروسافت(Microsoft) کمک می کند تا به طور موثر حوادث امنیتی را مدیریت کند و در عین حال قابلیت پیش بینی و شفافیت مورد نیاز مشتریان را برای به حداقل رساندن اختلالات در کسب و کارشان فراهم می کند.

در طول توسعه پروژه های نرم افزاری در مقیاس بزرگ نمی توان به طور کامل از معرفی آسیب پذیری ها جلوگیری کرد. تا زمانی که انسان کد نرم افزاری را می نویسد، هیچ نرم افزاری کامل نیست و اشتباهاتی که منجر به نقص در نرم افزار شود، انجام می شود. برخی از عیوب ("اشکالات") به سادگی از عملکرد نرم افزار دقیقاً همانطور که در نظر گرفته شده است جلوگیری می کنند، اما سایر اشکالات ممکن است آسیب پذیری هایی را ایجاد کنند. همه آسیب‌پذیری‌ها برابر نیستند. برخی از آسیب‌پذیری‌ها قابل بهره‌برداری نخواهند بود، زیرا کاهش‌دهنده‌های خاص مانع از استفاده مهاجمان از آنها می‌شود. با این وجود(Nevertheless) ، درصدی از آسیب‌پذیری‌هایی که در یک نرم‌افزار معین وجود دارند، پتانسیل قابل بهره‌برداری را دارند.

چگونه مایکروسافت (Microsoft)بدافزارها(Malware) و PUP(PUPs) ها را شناسایی می کند

چهار مبنای یا معیار اصلی برای طبقه‌بندی توسط مایکروسافت(Microsoft) عبارتند از:

  1. نرم افزار مخرب یا بدافزار
  2. نرم افزار ناخواسته
  3. بازخورد مصرف کننده
  4. برنامه های(Applications) بالقوه ناخواسته ( PUA ) یا برنامه های(Programs) بالقوه ناخواسته ( PUP ).

برخی از نرم افزارها لزوما مضر نیستند، اما تجربه ویندوز(Windows) را خراب می کنند. آنها این کار را با نصب برنامه های کاربردی بدون دانش کاربر یا ارائه تبلیغات بدون رضایت انجام می دهند.

1] نرم افزار مخرب

اینها برنامه ها و نرم افزارهایی هستند که امنیت کاربر را به خطر می اندازند. آنها می توانند اطلاعات شخصی، اطلاعات کارت اعتباری شما را بدزدند و حتی فایل های شما را قفل کنند. آخرین مورد باج‌افزار(Ransomware) نام دارد که یکی از بدترین بدافزارهایی است که در سال‌های اخیر دیده‌ایم. این یکی از دلایلی است که Windows Security Access Controller Folder و OneDrive Personal Vault را معرفی کرد.

در اینجا لیستی از روش ها یا فرآیندهایی است که مایکروسافت(Microsoft) برای شناسایی نرم افزار به عنوان بدافزار طبقه بندی می کند:

  • درب پشتی
  • دانلود کننده
  • قطره چکان
  • بهره برداری
  • ابزار هک
  • ماکرو ویروس
  • مبهم کننده
  • دزد رمز عبور
  • باج افزار
  • نرم افزار امنیتی سرکش
  • تروجان
  • کلیک کننده تروجان
  • کرم.

موارد مرتبط:  (Related: ) تفاوت بین ویروس، تروجان، کرم، ابزارهای تبلیغاتی مزاحم، جاسوس افزار، روت کیت، بدافزار، درب پشتی و غیره

2] نرم افزار ناخواسته

اینها نرم افزارهایی هستند که تجربه ویندوز شما را مختل می کنند. به گفته مایکروسافت(Microsoft) ، نرم افزار باید کاربر را تحت کنترل خود نگه دارد و نه برعکس. بسته به رفتار، مایکروسافت(Microsoft) می‌تواند برنامه‌های ناخواسته را که در این دسته‌ها قرار می‌گیرند شناسایی کرده و سپس به کاربر هشدار دهد.

  • عدم انتخاب
  • عدم کنترل
  • نصب و حذف
  • تبلیغات و تبلیغات.

عدم انتخاب(Lack of choice)

نرم افزار بدون هدف مشخص، انتقال داده در پس زمینه، نصب یا حذف نرم افزار، مخفی شدن از کاربران در این دسته قرار می گیرد. مایکروسافت(Microsoft) همچنین نرم‌افزارهای ناخواسته را طبقه‌بندی می‌کند که هشدارهای نادرست درباره سلامت دستگاه شما ایجاد کند یا برای رفع آن درخواست پرداخت کند. نرم افزارهای زیادی وجود دارند که ادعا می کنند سرعت کامپیوتر شما را افزایش می دهند. آنها این کار را با ایجاد ادعاهای نادرست انجام می دهند و سپس به شما پیشنهاد خرید نسخه حرفه ای را برای رفع آن می کنند.

عدم کنترل(Lack of control)

هر نرم افزاری که تجربه مرورگر را در اختیار می گیرد، تنظیمات جستجو را تغییر می دهد، ترافیک وب را بدون رضایت هدایت می کند، یا محتوا را بدون رضایت کاربر تغییر می دهد. ما نرم افزارهای زیادی را دیده ایم که برای تغییر موتور جستجوی پیش فرض یا نصب نوار ابزار در حین نصب استفاده می شود. شاید یکی از آزاردهنده ترین مشکلات باشد.

تجربه نصب و حذف ضعیف(Poor Installation and Uninstallation Experience)

برخی از برنامه ها حتی زمانی که به صورت دستی آنها را حذف نصب کنید، به طور کامل حذف نمی شوند. آنها برنامه هایی را پشت سر می گذارند که مدام کارهای بدی را با سیستم انجام می دهند. برخی از آنها تمام تلاش خود را می‌کنند که با پنهان شدن از برنامه‌های Add/Remove یا وقتی می‌خواهید آن را حذف کنید، درخواست‌های گمراه‌کننده یا پنجره‌های بازشو حذف نصب نشوند.

تبلیغات و تبلیغات(Advertising and advertisements)

در حالی که تبلیغ خوب است، اما باید رضایت کاربر را جلب کند. برخی از برنامه ها برای کسب درآمد، نرم افزار داخلی یا نرم افزار شخص ثالث خود را تبلیغ می کنند. بدترین قسمت این است که آنها با دانلود فایل یا باز کردن یک صفحه وب، شما را وادار می کنند روی چنین تبلیغاتی کلیک کنید. آنها حتی کل نما را مسدود می کنند و این احتمال وجود دارد که شما هرگز دکمه بسته شدن را برای چنین تبلیغاتی پیدا نکنید.

3] بازخورد مصرف کننده

در صورت مشاهده یا تجربه چنین نرم افزاری، همیشه می توانید نرم افزاری را برای تجزیه و تحلیل ارسال(submit a software for analysis) کنید.  مایکروسافت(Microsoft) همچنین از امنیت ویندوز(Windows Security) در ارتباط با این امر استفاده می کند که گزارش دادن در مورد چنین برنامه هایی را برای مصرف کنندگان آسان می کند. اگر تعداد زیادی از کاربران بارها یک نرم افزار را گزارش کنند، یک پرچم قرمز بلند می شود.

یک مثال کلاسیک CCleaner است . در یک مقطع زمانی، این یک برنامه ضروری برای همه کاربران ویندوز بود. (Windows)بعداً بسیاری از کاربران گزارش دادند که این ابزار دیگر قابل توصیه نیست. مایکروسافت (Microsoft)به پیوندهای CCleaner در لیست سیاه پاسخ می دهد .

4 ] برنامه بالقوه(] Potentially) ناخواسته ( PUA )

برنامه های بالقوه ناخواسته(Potentially Unwanted Applications) بدافزار نیستند، اما مایکروسافت(Microsoft) دانلود هر برنامه یا نرم افزاری را که در دسته های بالا و موارد دیگر قرار می گیرد مسدود می کند. PUA(PUAs) ها برنامه هایی هستند که رفتارهای زیر را نشان می دهند یا در این دسته ها قرار می گیرند:

امیدوارم این پست به شما کمک کند تا متوجه شوید که مایکروسافت(Microsoft) یا احتمالاً هر شرکت امنیتی برای شناسایی بدافزارها و برنامه‌های بالقوه ناخواسته چه چیزی لازم است.



About the author

من یک مهندس سخت افزار هستم و متخصص در طراحی و توسعه محصولات اپل مانند آیفون و آیپد هستم. من با هر دو دستگاه iOS و edge و همچنین ابزارهای توسعه نرم افزار مانند Git و Swift تجربه دارم. مهارت های من در هر دو زمینه به من درک قوی از نحوه تعامل سیستم عامل دستگاه های اپل (OS) با برنامه ها و منابع داده می دهد. علاوه بر این، تجربه من با Git به من امکان می دهد روی سیستم های کنترل نسخه کد کار کنم، که می تواند به بهبود کارایی و بهره وری در هنگام توسعه نرم افزار کمک کند.



Related posts