WEB 3.0 (یا همانطور که معمولاً " Web3 " شناخته می شود ) مجموعه ای نسبتاً سست از ایده ها در مورد چگونگی ظاهر و عملکرد وب آینده است. ما در حال حاضر جایی بین دنیای وب 2.0^{(Web 2.0)} و وب 3.0^{(Web 3.0)} هستیم و شکل دقیق وب آینده به هیچ وجه تعیین نشده است. ما بررسی خواهیم کرد که Web3 چیست و به چند نمونه خاص از فناوری‌هایی که متناسب با قالب Web3 هستند نگاه می‌کنیم^(Web3) .

اینترنت^(Internet) و وب با هم فرق ^(Web)دارند^(Different)

یک واقعیت مهم که باید قبل از شروع هر بحثی در وب از آن آگاه باشید این است که با اینترنت متفاوت است. اینترنت تجهیزات فیزیکی شبکه و رایانه‌هایی است که جهان را متصل نگه می‌دارد، همراه با پروتکل اینترنت که نحوه صحبت همه این دستگاه‌ها با یکدیگر را توضیح می‌دهد. اگر می‌خواهید در مورد معماری اینترنت اطلاعات بیشتری کسب کنید، بررسی کنید چه کسی مالک اینترنت است؟ معماری وب توضیح داده^{(Who Owns the Internet? Web Architecture Explained)} شد.

وب یکی از انواع خدمات (یا گروهی از خدمات) است که در اینترنت اجرا می شود. این رایج‌ترین بخش اینترنت است که کاربر در آن قرار دارد، اما سایر سرویس‌ها (مانند FTP یا BitTorrent ) بخشی از وب نیستند. آنها فقط پهنای باند یکسانی دارند.

تکامل وب^(Web) : وب^(Web) 1.0 و وب 2.0^{(Web 2.0)} توضیح داده شده است

شبکه جهانی وب^{(World Wide Web)} برای اولین بار در اواسط دهه 90 به وجود آمد. این همان چیزی است که اکنون تحت عنوان Web 1.0 در نظر گرفته می شود . وب سایت های اولیه در بسیاری از مکان ها میزبانی می شدند. برخی از آنها بر روی سرورهای بزرگ داخل بخش فناوری اطلاعات یک شرکت قرار داشتند و برخی دیگر بر روی رایانه های خانگی افراد میزبانی می شدند. محتوای وب^(Web) هنوز در مراکز داده غول پیکری که امروزه می شناسیم متمرکز نشده بود.

محتوای وب 1.0 عمدتاً صفحات ^{(Web 1.0)}وب^(Web) ثابت «فقط خواندنی» بود که تعاملی نبودند. به عبارت دیگر، شما برای دریافت اطلاعات از یک وب سایت بازدید می کنید، اما هیچ داده ای را به آن پس نمی دهید. این تفاوت تعیین کننده بین Web 1.0 و Web 2.0 است. 

با وب 2.0^{(Web 2.0)} ، اطلاعات در هر دو جهت جریان یافت. این عصر پلتفرم های رسانه های اجتماعی و محتوای تولید شده توسط کاربران بود. در این وب اجتماعی، کاربران نهایی عکس‌ها، اطلاعات شخصی و موارد دیگر را در شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک^(Facebook) و لینکدین^(LinkedIn) قرار می‌دهند ، جایی که همه می‌توانند آن‌ها را ببینند. 

خدمات میزبانی شروع به متمرکز شدن در مراکز داده متعلق به تعداد انگشت شماری از شرکت های قدرتمند فناوری کردند. مرورگرهای وب آنقدر پیشرفته شدند که اساساً می توانستند برنامه های کاربردی وب را با گرافیک سه بعدی پیچیده اجرا کنند.

داده های کاربر^(User) با ارزش ترین کالا برای این سازمان ها است که از آن برای تقویت تجارت الکترونیک یا فروش آن به بازیکنان شخص ثالث استفاده می کنند. غول موتورهای جستجو ^(Search)گوگل^(Google) شاید معروف ترین نمونه باشد. با این حال، شرکت‌هایی مانند مایکروسافت^(Microsoft) و آمازون^(Amazon) روی ارائه خدمات وب متمرکزی سرمایه‌گذاری می‌کنند که داده‌های شخصی را جذب کرده و آن‌ها را به بینش سودآور تبدیل می‌کند.

ارزش های Web3

در هسته خود، ایده Web3 یک وب است که توسط تعداد کمی از مقامات مرکزی کنترل نمی شود. اینکه اینها دولت باشند یا شرکت ها بی ربط است، Web3 (از لحاظ نظری) داده های کاربر و محتوای وب را در اختیار کاربران قرار می دهد. همچنین امکان ایجاد وب را فراهم می کند که در آن کاربران می توانند مستقیماً از داده های خود و تمام آن پولی که هر روز در سراسر وب جابجا می شود سود ببرند.

اصطلاح "Web3" در سال 2014 توسط گاوین وود^{(Gavin Wood)} ، یکی از بنیانگذاران بلاک چین اتریوم^(Ethereum) ابداع شد که کمی بعد در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

Web3 به معنای مطابقت با مقادیر خاص است. یک چیز، غیرمتمرکز است و مرجع مرکزی ندارد که همه داده ها را در اختیار داشته باشد و از آن سود ببرد. برنامه های Web3^(Web3) منبع باز هستند. این بدان معنی است که همه می توانند به طور شفاف به الگوریتم ها و عملکردهای نرم افزار در یک برنامه بدون امکان ورود مخفیانه به درهای پشتی نگاه کنند.

بنابراین، به طور خلاصه، Web3 یک وب دموکراتیک مبتنی بر یک برنامه منبع باز است که به کاربران امکان کنترل کامل داده های خود و ابزاری برای سهیم شدن در سود حاصل از محتوای آنها را می دهد.

تیم برنرز لی و وب قدیمی 3.0

کمی سردرگمی وجود دارد زیرا مفهوم کاملاً متفاوت دیگری به نام Web 3.0 توسط تیم برنرز لی «پدر وب»^{(” Tim Berners-Lee)} ابداع شد . کنسرسیوم وب جهانی^{(World Wide Web Consortium)} ( W3C ) وب 3.0 (« ^{(Web 3.0)}وب^(Web) معنایی ») را به عنوان یک توسعه استاندارد فناوری وب معرفی کرد.^(Web)

پیچیده کردن وب معنایی ممکن است سخت تر از Web3 باشد. با این حال، این استانداردها به استانداردهای رسمی فراداده خلاصه می شود که انواع عملیات ماشین به ماشین را امکان پذیر می کند، که به نوبه خود امکان درک معنایی محتوای وب را فراهم می کند.

در عمل، این وب 3.0^{(Web 3.0)} به واقعیت تبدیل نشده است، اگرچه فناوری وب مدرن می تواند برخی از کارهایی را انجام دهد که ایده Web 3.0 توضیح می دهد. ما در اینجا بیشتر در مورد وب معنایی نمی گوییم، اما به خاطر داشته باشید که برخی از چیزهایی که ممکن است تحت عنوان Web 3.0 بخوانید ، در مورد چیزی کاملاً متفاوت از Web3 است، در حالی که " Web3 " فقط به آنچه در اینجا بحث می کنیم اشاره دارد.

اکنون که تفاوت بین Web 3.0 و Web3 را برطرف کردیم ، اجازه دهید به برخی از فناوری های وب که واجد شرایط Web3 هستند نگاهی بیندازیم .

1. فناوری بلاک چین

فناوری بلاک^(Blockchain) چین شاید یکی از فناوری‌هایی باشد که الهام‌بخش‌ترین ایده‌ی Web3 بوده^(Web3) است، و از این رو، رایج‌ترین نمونه است. بسیاری دیگر از فناوری‌های Web3 برای کار به زنجیره بلوکی متکی هستند، بنابراین برای Web3 اساسی^(Web3) است.

برای توضیح عمیق در مورد فناوری بلاک چین، HDG توضیح می دهد: پایگاه داده بلاک چین چیست؟ ^{(HDG Explains: What Is a Blockchain Database?)}اما اگر وقت ندارید، در اینجا اصل ماجرا وجود دارد.

بلاک چین یک دفتر کل یا سابقه تراکنش ها است. بلاک چین به طور کامل در چندین رایانه که در سراسر اینترنت پخش شده است وجود دارد. هر زمان که یک "بلوک" جدید از تراکنش ها به زنجیره اضافه می شود، همه نسخه های پایگاه داده باید موافقت کرده و اصلاح شوند. همه تراکنش ها برای دید عموم باز و دائمی هستند. 

هر گونه تلاش برای دخالت در رکورد زنجیره را خراب می کند، و از آنجایی که نسخه های معتبر پایگاه داده در سراسر وب پخش شده است، هیچ مقام مرکزی نمی تواند آن را کنترل کند. فناوری بلاک چین^(Blockchain) را می توان برای هر برنامه کاربردی برای ثبت سوابق تراکنش ها استفاده کرد، اما اکثر مردم آن را با ارز دیجیتال مرتبط می دانند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

2. ارز دیجیتال

ارز^{(Cryptocurrency)} دیجیتال (همچنین به عنوان "کریپتو" شناخته می شود) پول نقد دیجیتال غیرمتمرکز است که توسط هیچ دولت یا یک مقام مرکزی مانند یک بانک کنترل نمی شود. کریپتوکارنسی^{(Cryptocurrency)} از فناوری بلاک چین برای ثبت میزان ارز موجود و چه کسی از آن استفاده می کند.

عرضه ارز دیجیتال از طریق «ماینینگ» افزایش می‌یابد، که قدرت محاسباتی را برای اجرای بلاک چین در ازای ارز جدید فراهم می‌کند. حداقل، این روشی است که با ارزهای رمزپایه «کلاسیک» مانند بیت کوین^(Bitcoin) کار می کند. به عنوان مثال، در مورد بلاک چین اتریوم^(Ethereum) ، کاربران نهایی «هزینه گاز» را می پردازند که توسط استخراج کنندگان اتریوم^(Ethereum) که تراکنش ها را پردازش می کنند دریافت می کنند.

3. پیشنهادات اولیه سکه (ICO)

پیشنهادات اولیه سکه^(Coin) مربوط به ارزهای رمزنگاری شده است زیرا «سکه‌های» ارائه شده رمزنگاری هستند. هنگامی که نوع جدیدی از ارز دیجیتال را اختراع می کنید (احتمالاً با یک نوآوری هیجان انگیز)، به پول اولیه برای رسیدن به توپ نیاز دارید.

افرادی که در یک ICO پول می گذارند، ارز دیجیتال شما را می خرند در حالی که ارزش آن را ندارد، به این امید که مانند بیت کوین^(Bitcoin) و اتریوم^(Ethereum) ، ارزش کریپتو منفجر شود و آنها را یک شبه ثروتمند کند.

ICO^(ICOs) ها گاهی بیشتر شبیه سهام یک شرکت فروخته می شوند، اگرچه هیچ مالکیتی به خریداران نمی دهند. سپس ارزش سکه ها به میزان ارزش شرکت یا محصولاتش مرتبط می شود. به همین دلیل است که ICO^(ICOs) ها در بین استارتاپ‌هایی که به دنبال منابع مالی جایگزین هستند که شامل بانک، سرمایه‌گذاران فرشته یا سرمایه مخاطره‌آمیز نمی‌شوند، بسیار محبوب بوده‌اند. 

تبلیغات زیادی در مورد ICO^(ICOs) ها وجود داشته است ، اما کلاهبرداری^(scams) ها نیز آنها را آزار داده است و بسیاری از افراد پول خود را از دست داده اند. دلیلش این است که ICO^(ICOs) ها هنوز مانند IPO ( پیشنهاد عمومی اولیه^{(Initial Public Offering)} ) تنظیم نشده اند و هر کسی می تواند یک ICO راه اندازی کند .

4. توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT)

احتمالاً این موردی است که قبلاً درباره آن شنیده اید، اما NFT^(NFTs) ها سنگ بنای دیگری از Web3 هستند. NFT^(NFTs) ها اساساً نوعی از رمزنگاری هستند، اما هر NFT منحصر به فرد است و نمی توان آن را با دیگری مبادله کرد. معنی قسمت غیر قابل تعویض اسم همین است. NFT^(NFTs) ها به همان روشی که سند مالکیت یک خانه نشان دهنده مالکیت است، به دارایی های دیجیتال یا فیزیکی مرتبط می شوند. 

یک نکته مهم این است که هیچ مرجع قانونی لزوماً NFT^(NFTs) ها را به رسمیت نمی شناسد ، بنابراین در نهایت، تنها چیزی که در این مرحله خریداری می کنید کنترل روی رشته ای از حروف و اعداد است. با این حال، همانطور که فناوری NFT تکامل می‌یابد و احتمالاً از قوانین سود می‌برد، ممکن است تغییر کند.

اگر می‌خواهید درباره NFT^(NFTs) بیشتر بدانید ، به 5 برنامه برای ایجاد NFT در آیفون و نحوه فروش آنها^{(5 Apps to Create NFTs on Your iPhone and How to Sell Them)} نگاهی بیندازید .

5. برنامه های غیرمتمرکز (dApps)

وقتی از یک سرویس مبتنی بر ابر مانند Google Docs استفاده می‌کنید، از یک برنامه متمرکز استفاده می‌کنید. Google به تمام اطلاعات موجود در اسناد شما دسترسی دارد، می تواند همه آنها را بخواند و کنترل کند. موازنه این است که می‌توانیم اطلاعات خود را در فضای ابری ذخیره کنیم، به راحتی با دیگران همکاری کنیم و از فهرست طولانی دیگری از امکانات برنامه‌های ابری لذت ببریم.

اما اگر بتوانید از مزایای این خدمات ابری بدون ارائه به یک مقام مرکزی برخوردار شوید، چه؟ اینجاست که برنامه‌های غیرمتمرکز یا «dApps» در تصویر ظاهر می‌شوند. اکثر dApp ها از بلاک چین اتریوم^(Ethereum) برای انجام محاسبات آنلاین خود استفاده می کنند و به این ترتیب محاسبه برای استفاده از هزینه های «گاز  » اتریوم پرداخت می شود.^{(Ethereum “)}

با این حال، dApps برای^(Web3) عمومی، منبع باز و ایمن بودن از طریق رمزنگاری با الزامات Web3 مطابقت دارد. بنابراین کاربران dApp داده‌های خود را کنترل می‌کنند و چه کسی می‌تواند آن‌ها را ببیند و در عین حال از قدرت محاسباتی مبتنی بر ابر برای اجرای هر عملکردی که یک dApp خاص برای آن طراحی شده است بهره می‌برد. اگر می‌خواهید ببینید چه برنامه‌هایی در دسترس هستند، وضعیت برنامه‌های^{(State of the dApps)} ما را بررسی کنید ، که مهم‌ترین آنها را ثبت می‌کند.

بلاک چین اتریوم^(Ethereum) برای پشتیبانی از فناوری های Web3 از ابتدا طراحی شده است و حتی دارای یک کتابخانه اختصاصی جاوا اسکریپت به نام ^(JavaScript)Web3.js است^(Web3.js) تا به توسعه دهندگان کمک کند تا پروژه های Web3 خود را سریع انجام دهند.

6. قراردادهای هوشمند

اگر امروز خودرویی بخرید و برای انجام آن از بانک وام بگیرید، کاغذبازی زیادی در میان است. بانک با شما قراردادی منعقد می کند که حقوق و تعهدات هر دو طرف را شرح می دهد. طبق قرارداد، در صورت عدم پرداخت پرداخت، بانک باید اقدامات خاصی (مانند بازپس گیری خودرو) را طبق توافق انجام دهد.

قراردادهای هوشمند می‌توانند دقیقاً همان کار را انجام دهند، اما به یک مقام مرکزی برای اجرا یا نظارت بر چیزی نیاز ندارند. همه چیز به طور خودکار طبق قوانین و منطق قرارداد اتفاق می افتد.

قراردادهای هوشمند ارائه خدمات مالی یا تنظیم قراردادهای حقوقی بین طرفین را به روشی بسیار مقرون به صرفه تر از تماس های سنتی امکان پذیر می کند. آنها همچنین بسیار منصفانه تر هستند و پس از فعال شدن نمی توان آنها را دستکاری کرد.

البته مانند هر قراردادی، قرارداد هوشمند فقط به اندازه شرایط و منطق موجود در آن است، اما با فرض منصفانه بودن قرارداد، قرارداد هوشمند با بی طرفی اجرا می شود.

7. محاسبات توزیع شده (^(Computing) Edge Computing^{(Edge Computing)} )

محاسبات لبه^(Edge) همه چیز در مورد ارائه داده ها و خدمات آنلاین تا حد امکان به جایی است که درخواست یا تولید می شود. محاسبات لبه^(Edge) تقریباً نقطه مقابل محاسبات "داده های بزرگ" در مراکز کامپیوتری متمرکز متمرکز است، در حالی که محاسبات لبه در لبه های واقعی شبکه اتفاق می افتد.

برای مثال، ممکن است داده‌ها قبل از ارسال به یک مکان مرکزی برای جمع‌آوری، بر روی رایانه شخصی محلی شما پردازش شوند. این بدان معنی است که می توانید قدرت پردازش دستگاه ها را در لبه های شبکه خود در یک ابر رایانه غول پیکر غیرمتمرکز ترکیب کنید. با میلیاردها دستگاه IoT ( اینترنت اشیا^{(Internet of Things)} ) که اطلاعات را در خانه های هوشمند، کارخانه ها و فروشگاه های خرده فروشی جمع آوری می کنند، داشتن قدرت محاسباتی کافی برای پردازش این داده ها یک چالش واقعی است. محاسبات لبه^(Edge) راهی برای برآورده کردن این خواسته ها، صرفه جویی در پهنای باند و ارائه سریع درخواست های داده ارائه می دهد.

8. سازمان های غیرمتمرکز خودمختار ( DAOs )

یک سازمان، مانند یک کسب و کار یا خیریه، ساختار متمرکزی دارد. فرماندهی و کنترلی از سوی مدیران اجرایی و مدیریت در هر سطحی برای هماهنگ کردن همه افراد مختلف که در کاری که باید انجام شود مشارکت دارند وجود دارد.

یک DAO کل ساختار را صاف می کند. هیچ مدیر عامل^(CEO) ، مدیر مالی^(CFO) یا چیزی شبیه به آن وجود ندارد. هر یک از اعضای سازمان صدایی دارند و تصمیم می گیرند که چه زمانی پول از بیت المال خرج شود و برای چه چیزی خرج شود.

قوانین این سازمان با استفاده از فناوری قراردادهای نوآورانه در یک بلاک چین بدون مجوز (معروف به اعتماد غیرقابل اعتماد) کدگذاری شده است. نیازی به بخش‌های اداری پیچیده و پرهزینه‌ای که سازمان‌های سنتی ایجاد کرده‌اند برای ادامه دادن همه چیز وجود ندارد. DAO^(DAOs) ها همچنین ارتکاب کلاهبرداری را تقریبا غیرممکن می کنند زیرا هر تراکنش و تاریخچه آن برای بررسی عمومی باز است.

9. یادگیری^(Learning) ماشینی و هوش مصنوعی^{(Artificial Intelligence)}

در چند سال گذشته، ما شاهد افزایش سریع فناوری یادگیری ماشینی و سایر حوزه های قابل توجه هوش مصنوعی بوده ایم. گوشی‌های هوشمند ما مملو از این فناوری‌ها هستند، که برنامه‌هایی مانند سیری^(Siri) اپل به این شکل کار می‌کنند. به لطف پردازش زبان طبیعی^{(Natural Language Processing)} ( NLP )، می توانید با یک عامل هوشمند صحبت کنید، و آنها می توانند آنچه را که می خواهید تجزیه و تحلیل کنند.

یادگیری ماشین همچنین برای پردازش حجم عظیمی از داده ها در زمان واقعی برای پیش بینی نیازها و رفتار ما استفاده می شود. به لطف اینترنت^(Internet) اشیا ( IoT^(Things) )، ما همه جا دستگاه های متصل به شبکه هوشمند داریم . ^(IoT)این فرصت‌های زیادی برای جمع‌آوری داده‌ها و ساختن چیزی ارزشمند از آن ایجاد می‌کند.

بیایید به سرویس هایی مانند Wolfram Alpha نگاه کنیم که از هوش مصنوعی برای تولید دانش از داده ها استفاده می کند. ما می‌بینیم که یک وب دمکراتیک شده با داده‌های عمومی باز برای همه چگونه می‌تواند باشد.

10. متاورس

Metaverse یکی دیگر از مفاهیم بد تعریف شده است که به نظر می رسد با مفاهیم Web3 همپوشانی داشته باشد و به هم پیوند بخورد .

Metaverse چشم اندازی است از اینکه رابط کاربری آینده ما با وب چگونه خواهد بود. برای ایجاد یک تجربه کاربری پایدار و یکپارچه،  به شدت به واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) بستگی دارد.^(Reality)

در Metaverse ، اقلام دیجیتالی که شما در اختیار دارید با دنیای طبیعی ترکیب می‌شوند و شما با وب به شیوه‌ای بسیار مجسم‌تر تعامل می‌کنید. این کمی شبیه دنیای مجازی Ready Player One است، اما امیدواریم کمی کمتر دیستوپیایی باشد.

Web3 دارای چالش های جدی است

نسل سوم پیش‌بینی‌شده وب روی کاغذ هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد، اما چالش‌های عملی مانع از تبدیل شدن به واقعیت، حداقل در شکل ناب و آرمان‌گرایانه‌اش است. Web3 سطحی از اتصال را نشان می دهد که قبلاً هرگز در اینترنت دیده نشده بود. به همان اندازه که وب مدرن پیچیده است، در مقایسه با تعداد بسیار زیاد گره های درگیر در سناریوی Web3 که بر روی یک وب غیرمتمرکز تمرکز می کنند، چیزی نیست.

با این حال، بزرگترین مشکل وب^(Web3) 3 مسئله فناوری نیست، بلکه مسئله سیاست است. سوالات جدی در مورد حریم خصوصی وجود دارد. علیرغم اینکه برای بررسی عمومی باز است، چه روش های جدیدی برای تقلب و دستکاری ممکن است؟ آیا می توانیم به طور کامل از برخی مقامات مرکزی دور شویم؟ Web3 از نظر مفهوم آنقدر رادیکال است که مدتی طول می کشد تا پاسخ این سؤالات را بدانیم، و در برخی موارد، خطرات کنار گذاشتن سیستم های آزمایش شده و آزمایش شده ممکن است برای آزمایش بسیار زیاد باشد.

10 Web 3.0 Examples: Is It the Future of the Internet?

WEB 3.0 (оr as it’s more commonly known “Web3”) is a relativеly loоse sеt of ideas aboυt how the future web should look and operatе. We are currently somewhere between the world of Web 2.0 and Web 3.0, and the exact shape of the fυture web isn’t set by any means. We’ll explore what Web3 is and look at some specific exampleѕ of technologies that fit thе Web3 mold.

The Internet and the Web are Different

One important fact you need to be aware of before we start any discussion on the web is that it’s different from the internet. The internet is the physical network equipment and computers that keep the world connected, along with the internet protocol describing how all these devices speak to each other. If you want to know more about internet architecture, check out Who Owns the Internet? Web Architecture Explained.

The web is one type of service (or group of services) that runs on the internet. It’s the most common user-facing part of the internet, but other services (such as FTP or BitTorrent) are not part of the web. They just share the same bandwidth.

The Evolution of the Web: Web 1.0 and Web 2.0 Explained

The World Wide Web first came into its own in the mid-90s. This is what’s now thought of as Web 1.0. Early websites were hosted in many places. Some were on large servers inside a company’s IT department, and others were hosted on people’s home computers. Web content wasn’t yet centralized into the giant data centers we know today.

Web 1.0 content mainly was “read-only” static Web pages that weren’t interactive. In other words, you’d visit a website to get information, but you wouldn’t give it any data back. That’s the defining difference between Web 1.0 and Web 2.0. 

With Web 2.0, information began flowing in both directions. This was the age of social media platforms and user-generated content. On this social web, end-users put their photos, personal information, and more onto social networks like Facebook and LinkedIn, where everyone could see it. 

Hosting services began to centralize into data centers owned by a small handful of powerful tech companies. Web browsers became so advanced that they could essentially run web applications with sophisticated 3D graphics.

User data is the most valuable commodity to these organizations, who use it to boost eCommerce or sell it to third-party players. Search engine giant Google is perhaps the most famous example. Still, companies like Microsoft and Amazon are invested in providing centralized web services that suck up personal data and convert it into profitable insights.

The Values of Web3

At its core, the idea of Web3 is a web that’s not controlled by a small number of central authorities. Whether these are governments or corporations is irrelevant, Web3 (theoretically) puts user data and web content into users’ hands. It also allows for a web where users can profit directly from their data and all that money moving around the web every day.

The term “Web3” was coined back in 2014 by Gavin Wood, a co-founder of the Ethereum blockchain, which we’ll be discussing a little later.

Web3 is meant to conform to specific values. For one thing, it’s decentralized and doesn’t have a central authority that owns all the data and profits from it. Web3 applications are open source. This means that everyone can transparently look at the algorithms and software functions in an app without the possibility of sneaking in back doors.

So, in summary, Web3 is a democratized web-based on an open-source application that gives users complete control of their data and the means to share in the profits generated by their content.

Tim Berners-Lee and the Old Web 3.0

There’s some confusion because another completely different concept named Web 3.0 was coined by “father of the web” Tim Berners-Lee. The World Wide Web Consortium (W3C) outlined Web 3.0 (the “Semantic Web”) as an extension to the Web technology standard.

The semantic web may be harder to wrap your head around than Web3. Still, it boils down to formal metadata standards that allow for all kinds of machine-to-machine operations, which in turn would allow for a semantic understanding of web content.

In practice, this Web 3.0 hasn’t become a reality, although modern web technology can already do some things that the Web 3.0 idea describes. We won’t say more about the semantic web here, but keep in mind that some things you might read under the label Web 3.0 is about something completely different than Web3, while “Web3” only refers to what we’re discussing here.

Now that we’ve cleared up the difference between Web 3.0 and Web3, let’s look at some web technologies that qualify as Web3.

1. Blockchain Technology

Blockchain technology is perhaps the one technology that most inspired the idea of Web3, and so it’s the most on-the-nose example. Many other Web3 technologies rely on a blockchain to work, so it is foundational to Web3.

For an in-depth explanation of blockchain technology, check out HDG Explains: What Is a Blockchain Database? But if you don’t have the time, here’s the gist of it.

The blockchain is a ledger or record of transactions. The blockchain exists in its entirety on multiple computers spread across the internet. Whenever a new “block” of transactions is added to the chain, all database copies must agree and be amended. All transactions are open to public view and permanent. 

Any attempt to meddle with the record corrupts the chain, and since validated copies of the database are spread all over the web, no central authority can control it. Blockchain technology can be used for any application to keep a record of transactions, but most people associate it with cryptocurrency, which we’ll tackle next.

2. Cryptocurrency

Cryptocurrency (also known as “crypto”)  is decentralized digital cash that isn’t controlled by any government or a central authority like a bank. Cryptocurrency uses blockchain technology to record how much currency there is and who holds what amount of it.

The supply of cryptocurrency is increased through “mining,” which provides computational power to run the blockchain in exchange for new currency. At least, that’s the way it works with “classic” cryptocurrencies like Bitcoin. In the case of the Ethereum blockchain, for example, end-users pay a “gas fee,” which is received by Ethereum miners who process transactions.

3. Initial Coin Offerings (ICOs)

Initial Coin Offerings are related to cryptocurrencies because the “coins” on offer are crypto. When you invent a new type of cryptocurrency (presumably with an exciting innovation), you need initial money to get the ball rolling.

People who put money into an ICO are buying your crypto while it’s not worth anything, hoping that, like Bitcoin and Ethereum, the value of the crypto will explode and make them a fortune overnight.

ICOs are sometimes sold more like shares in a company, although they confer no ownership to buyers. The value of the coins is then linked to how valuable the company or its products promise to be. This is why ICOs have been so popular with startups looking for alternative funding that doesn’t involve a bank, angel investors, or venture capital. 

There has been a lot of hype around ICOs, but scams have also plagued them, and many folks have lost their money. That’s because ICOs are not yet regulated the way an IPO (Initial Public Offering) is, and anyone can launch an ICO.

4. Non-Fungible Tokens (NFTs)

This is probably one you’ve already heard of, but NFTs are another cornerstone of Web3. NFTs are essentially a form of crypto, but each NFT is unique and cannot be exchanged for another. That’s what the non-fungible part of the name means. NFTs are linked to digital or physical assets in the same way that the paper title deed for a house represents ownership. 

One big catch is that any legal authority does not necessarily recognize NFTs, so ultimately, all you’re buying at this point is control over a string of letters and numbers. However, as NFT technology evolves and perhaps benefits from legislation, that may change.

If you’re interested to know more about NFTs, have a look at 5 Apps to Create NFTs on Your iPhone and How to Sell Them.

5. Decentralized Apps (dApps)

When you use a cloud-based service like Google Docs, you’re using a centralized app. Google has access to all the information in your documents, can read it all, and control it. The tradeoff is that we can store our information in the cloud, easily collaborate with others, and enjoy a long list of other cloud-app conveniences.

But what if you could have the advantages of these cloud services without submitting to a central authority? That’s where decentralized apps or “dApps” come into the picture. Most dApps use the Ethereum blockchain to do their online computation, and so that computation is paid for using Ethereum “gas” fees. 

However, dApps conform to Web3 requirements to be public, open-source, and secured through cryptography. So dApp users control their data and who can see it while benefiting from cloud-based computing power to run whatever function a specific dApp is designed for. If you want to see what dApps are available, check our State of the dApps, which record the most important ones.

The Ethereum blockchain is designed to support Web3 technologies from the ground up and even has a dedicated JavaScript library called Web3.js to help developers get going with their Web3 projects quickly.

6. Smart Contracts

If you buy a car today and take a loan from the bank to do it, there’s a lot of paperwork involved. The bank sets up a contract with you describing the rights and obligations of both parties. According to the contract, if you default on your payment, the bank has to enforce specific actions (such as repossessing the car) according to the agreement.

Smart contracts can do precisely the same job, but they don’t require a central authority to enforce or monitor anything. It all happens automatically according to the rules and logic of the contract.

Smart contracts make it possible to provide financial services, or draw up legal agreements between parties, in a much more affordable way than traditional contacts. They are also much fairer and can’t be manipulated once activated.

Of course, like any contract, a smart contract is only as good as the terms and logic within it, but assuming that the contract is a fair one, then a smart contract will be enforced with impartiality.

7. Distributed Computing (Edge Computing)

Edge computing is all about delivering online data and services as close to where it’s being requested or generated as possible. Edge computing is almost the antithesis of “Big Data” computing in massive centralized computer centers, whereas edge computing happens at the literal edges of the network.

For example, data might be processed on your local PC before being sent along to a central location to be aggregated. This means you can combine the processing power of devices along the edges of your network into one giant decentralized supercomputer. With billions of IoT (Internet of Things) devices collecting information in smart homes, factories, and retail stores, having enough computing power to process that data is a real challenge. Edge computing offers a way to meet those demands, save on bandwidth, and deliver on data requests quickly.

8. Decentralized Autonomous Organizations (DAOs)

An organization, like a business or charity, has a centralized structure. There’s command and control from executives and management at every level to coordinate all the different people who contribute to the work that has to be done.

A DAO flattens out that entire structure. There is no CEO, CFO, or anything like that. Every member of the organization has a voice and decides when money is spent from the treasury and on what.

The organization’s rules are encoded using innovative contract technology in a permissionless (aka trustless) blockchain. There’s no need for the complex and costly administrative departments that traditional organizations have developed to keep everything going. DAOs also make it virtually impossible to commit fraud since every transaction and its history is open to public scrutiny,

9. Machine Learning and Artificial Intelligence

In the past few years, we’ve seen the rapid rise of machine learning technology and other significant areas of artificial intelligence. Our smartphones are packed with these technologies, which is how applications like Apple’s Siri work. Thanks to Natural Language Processing (NLP), you can speak to an intelligent agent, and they can parse what you’re asking for.

Machine learning is also used to process massive amounts of data in real-time to predict our needs and behavior. Thanks to the Internet of Things (IoT), we have intelligent network-connected devices everywhere. This creates many opportunities to gather data and make something valuable from it.

Let’s look at services like Wolfram Alpha, which uses artificial intelligence to generate knowledge from data. We get a taste of what a democratized web with public data open to everyone could be like.

10. The Metaverse

The Metaverse is another ill-defined concept that looks like it will overlap and interlink with Web3 concepts, should either ever come to fruition.

The Metaverse is a vision of what our future interface to the web will look like. It depends heavily on virtual reality (VR) and Augmented Reality (AR) to create a persistent and integrated user experience. 

In the Metaverse, the digital items you own blend with the natural world, and you interact with the web in a much more embodied way. It’s a little like the virtual world of Ready Player One, but hopefully just a little less dystopian.

Web3 Has Serious Challenges

The predicted third generation of the web sounds exciting on paper, but practical challenges stand in the way of becoming a reality, at least in its pure, idealistic form. Web3 represents a level of connectivity that’s never before been seen on the internet. As complex as the modern web is, it’s nothing compared to the sheer number of nodes involved in the Web3 scenario focusing on a decentralized web.

However, the biggest problem with Web3 is not an issue of technology but one of politics. There are serious questions about privacy. Despite being open to public scrutiny, what new methods of fraud and manipulation does it make possible? Can we completely move away from certain central authorities? Web3 is so radical in concept that it will be some time before we know the answers to these questions, and in some cases, the risks of abandoning tried-and-tested systems might be too high for experimentation.

Related posts

• چه کسی صاحب Internet؟ Web Architecture توضیح داده شده

• Internet Comment Etiquette برای بهبود Social Experience شما

• 7 چیز به Bear در Mind هنگام مقایسه ارائه دهندگان New Internet

• 10 عیب یابی Tips اگر Internet Is Connected شما اما Working شما نیست

• چگونه به Temporarily Enable Pop-ups در Your Web Browser

• چگونه Caps Lock را روشن یا خاموش بر روی Chromebook

• USB 2.0 در مقابل USB 3.0 در مقابل eSATA در مقابل Thunderbolt در مقابل Firewire در مقابل سرعت اترنت

• نحوه به اشتراک گذاری اتصال اینترنت با رایانه های دیگر

• 3 راه برای گرفتن Photo or Video در Chromebook

• چه آیا Uber Passenger Rating and How برای چک کردن آن

• میانبرهای حالت مرور خصوصی برای مرورگر وب خود ایجاد کنید

• چگونه Search Facebook Friends توسط Location، Job یا School

• نحوه تغییر مرورگر وب پیش فرض در ویندوز 11/10

• به طور خودکار صفحات وب را در مرورگر وب خود بازخوانی کنید

• آیا اتصال به تلفن همراه برای دسترسی به اینترنت خطرناک است؟

• نظارت بر وب سایت و اتصالات اینترنتی پنهان

• نحوه دریافت اعلان‌های توییتر در وب و موبایل

• 7 Quick Fixes هنگامی که Minecraft Keeps Crashing

• اینترنت فیبر چیست و آیا باید از کابل سوئیچ کرد؟

• چگونه یک کلمه یا متن را در یک صفحه وب در هر مرورگر وب جستجو کنیم